- жезінек
- зат. көне. Омырауына шынжырмен асып жүретін, жезден жасалған болыстық (әкімдік) белгі. Жарлы-жақыбай момын шаруаларды торы аттың омырауымен қақтырып, омырауындағы шынжырлы сары ж е з і н е к т і көрсетіп: - Мынаның сендік қауқары бар, - деп талай күш айтып тұрғанын көргемін (Ж. Тілепбергенов, Ізбасар, 126).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.